قطعه شمارهٔ ۱۷: بر تو خوانم، زِ دفترِ اخلاق

بر تو خوانم، زِ دفترِ اخلاق

آیتی در وفا و در بخشش

هرکه بِخْراشَدَت جگر به جفا

هم‌چو کانِ کریم، زَر بخشش

کم مباش از درختِ سایه‌فکن

هرکه سَنگَت زَنَد، ثمر بخشش

از صدف یاددار، نکته‌ی حِلم

هرکه بُرَّد سَرَت، گُهَر بخشش