رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱: جز نقش تو در نظر نیامد ما را رباعی شمارهٔ ۲: بر گیر شراب طرب‌انگیز و بیا رباعی شمارهٔ ۳: گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات رباعی شمارهٔ ۴: ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست رباعی شمارهٔ ۵: من با کمر تو در میان کردم دست رباعی شمارهٔ ۶: تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست رباعی شمارهٔ ۷: هر روز دلم به زیر باری دگر است رباعی شمارهٔ ۸: ماهم که رخش روشنی خور بگرفت رباعی شمارهٔ ۹: امشب ز غمت میان خون خواهم خفت رباعی شمارهٔ ۱۰: نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت رباعی شمارهٔ ۱۱: اوّل به وفا میِ وصالم درداد رباعی شمارهٔ ۱۲: نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد رباعی شمارهٔ ۱۳: هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد رباعی شمارهٔ ۱۴: چون غنچهٔ گل قرابه‌پرداز شود رباعی شمارهٔ ۱۵: با می به کنار جوی می‌باید بود رباعی شمارهٔ ۱۶: این گل ز بر همنفسی می‌آید رباعی شمارهٔ ۱۷: از چرخ به هر گونه همی‌دار امید رباعی شمارهٔ ۱۸: ایّام شباب است شراب اولیٰتر رباعی شمارهٔ ۱۹: خوبانِ جهان، صید توان کرد به زَر رباعی شمارهٔ ۲۰: سیلاب گرفت گِرد ویرانهٔ عمر رباعی شمارهٔ ۲۱: عشقِ رخِ یار، بر منِ زار مگیر رباعی شمارهٔ ۲۲: در سنبلش آویختم از روی نیاز رباعی شمارهٔ ۲۳: مَردی ز کَنندهٔ دَرِ خیبر پرس رباعی شمارهٔ ۲۴: چشم تو که سِحرِ بابِل است استادش رباعی شمارهٔ ۲۵: ای دوست دل از جفای دشمن درکش رباعی شمارهٔ ۲۶: ماهی که نظیر خود ندارد به جمال رباعی شمارهٔ ۲۷: در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل رباعی شمارهٔ ۲۸: لب باز مگیر یک زمان از لب جام رباعی شمارهٔ ۲۹: در آرزوی بوس و کنارت مُردم رباعی شمارهٔ ۳۰: عمری ز پی مراد ضایع دارم رباعی شمارهٔ ۳۱: من حاصل عمر خود ندارم جز غم رباعی شمارهٔ ۳۲: چون باده ز غم چه بایَدَت جوشیدن رباعی شمارهٔ ۳۳: ای شَرم‌زده غنچه‌ی مَستور از تو رباعی شمارهٔ ۳۴: چشمت که فسون و رنگ می‌بارد از او رباعی شمارهٔ ۳۵: ای باد! حدیثِ من نهانش می‌گو رباعی شمارهٔ ۳۶: ای سایهٔ سنبلت سمن پرورده رباعی شمارهٔ ۳۷: گفتی که تو را شوم مدار اندیشه رباعی شمارهٔ ۳۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه رباعی شمارهٔ ۳۹: با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی رباعی شمارهٔ ۴۰: قسّام بهشت و دوزخ آن عقده‌گشای رباعی شمارهٔ ۴۱: ای کاش که بخت، سازگاری کردی رباعی شمارهٔ ۴۲: گر همچو من افتادهٔ این دام شوی