رباعی شمارهٔ ۲۲: در سنبلش آویختم از روی نیاز

نوشته حافظ در دیوان حافظ فصل رباعیات

در سنبلش آویختم از روی نیاز

گفتم من سودازده را کار بساز


گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار

در عیش خوش‌ آویز، نه در عمر دراز


نظر خود را بنویسید

نظرات