شمارهٔ ۷۶: ای لک، ار ناز خواهی و نعمت

ای لک، ار ناز خواهی و نعمت

گرد درگاه او کنی لک و پک

یخچه بارید و پای من بفسرد

وَرْغ بربند یخچه را ز فلک