رباعی شمارهٔ ۵: عشق تو بکشت عالم و عامی را

عشق تو بکشت عالم و عامی را

زلف تو برانداخت نکونامی را

چشم سیه مست تو بیرون آورد

از صومعه بایزید بسطامی را