رباعی شمارهٔ ۶۳: تشویر بتان از رخ رخشان تو خاست

تشویر بتان از رخ رخشان تو خاست

تسکین روان از لب خندان تو خاست

هرچند دوای جان ز مرجان تو خاست

درد دل من ز درد دندان تو خاست