رباعی شمارهٔ ۶۷: چون سوی تو نامه‌ای نویسم ز نخست

چون سوی تو نامه‌ای نویسم ز نخست

یا از پی قاصدی کمر بندم چست

باد سحری نامه‌رسان من و توست

ای باد چه مرغی‌؟ که پرت باد درست