رباعی شمارهٔ ۱۲۶: جانان شد و دل به دست هجرانم داد

جانان شد و دل به دست هجرانم داد

هجر آمد و تب‌های فراوانم داد

تب این همه تب‌خال پی آنم داد

تا بر لب یار بوسه نتوانم داد