رباعی شمارهٔ ۱۳۸: چون نامهٔ تو نزد من آمد شب بود

چون نامهٔ تو نزد من آمد شب بود

برخواندم و زو شبی دگر کردم سود

پس نور معانی تو سر بر زد زود

اندر دو شبم هزار خورشید نمود