رباعی شمارهٔ ۱۵۷: چون زاغ سر زلف تو پرواز کند

چون زاغ سر زلف تو پرواز کند

در باغ رخت به کبر پر باز کند

در باغ تو زان زاغ پرانداز کند

تا بر گل تو بغلطد و ناز کند