رباعی شمارهٔ ۱۷۳: گفتم به دل ار چو نی ببرندم سر

گفتم به دل ار چو نی ببرندم سر

ننشینم تا نخایم آن شکر تر

پیش شکر از پر مگس ساخت سپر

گفت ار مگسی هم ننشینی به شکر