رباعی شمارهٔ ۲۰۴: از آتش عشق آب دهانم همه سال

از آتش عشق آب دهانم همه سال

در آب چو آتش به فغانم همه سال

بر خاک چو باد بی‌نشانم همه سال

بر باد چو خاک جان‌فشانم همه سال