رباعی شمارهٔ ۲۲۴: آزار کنی و جور فرمائی هم

آزار کنی و جور فرمائی هم

رحمت نکنی و روی ننمائی هم

بوسه چه طلب کنم چه پیش آری عذر

دانم که نبخشی و نبخشائی هم