رباعی شمارهٔ ۲۴۶: هر روز در آب دیده‌اش می‌یابم

هر روز در آب دیده‌اش می‌یابم

شد ز آتش و آب صبر برده خوابم

هرچند که بر آتش عشقت آبم

در عشق چو آب پاک و آتش نابم