رباعی شمارهٔ ۲۸۰: کو آن می دیرسال زودافکن تو

کو آن می دیرسال زودافکن تو

محراب دل من ز حیات تن تو

میخانه مقام من به و مسکن تو

خم بر سر من، سبوی در گردن تو