رباعی شمارهٔ ۳۰۴: دی صبح دمان چو رفت سیاره به راه

دی صبح دمان چو رفت سیاره به راه

سیارهٔ اشک ریخت صد دلو آن ماه

روز از دم گرگ تا برآمد ناگاه

شد یوسف مشکین رسن سیمین چاه