رباعی شمارهٔ ۳۰۸: ای با تو مرا دوستی سی روزه

ای با تو مرا دوستی سی روزه

از خدمت تو وصل کنم دریوزه

گفتی که چرا تو آب را نادیده

ای جان جهان سبک کشیدی موزه