رباعی شمارهٔ ۳۱۲: بر سر کنم از عشق تو خاک همه کوی

بر سر کنم از عشق تو خاک همه کوی

ای برده مرا آتش تو آب از روی

من عاشق زار تو چنانم که مپرس

تو لایق عشق من چنانی که مگوی