رباعی شمارهٔ ۳۱۷: خاک ار ز رخت نور برد گه گاهی

نوشته خاقانی در دیوان اشعار خاقانی فصل رباعیات

خاک ار ز رخت نور برد گه گاهی

منزل به فلک برآورد چون ماهی


ور سرو به قامتت رسد یک راهی

بالا به زمین فروبرد چون چاهی


نظر خود را بنویسید

نظرات