شمارهٔ ۱۵۳: همه عیب‌اند زنان و آن همه را

همه عیب‌اند زنان و آن همه را

نیک مردان به هنر برگیرند

چون مؤنث به مذکر پیوست

گرچه آن حکم مذکر گیرند

لیک چون مرد به زن پیوندد

حکم تأنیث قوی‌تر گیرند

بلبلی بین که به مقنع بفریفت

چون سمانه که به چادر گیرند

صید مرد است زن اما به زبان

مرد را صید نگون سر گیرند

باز اگر چند کبوتر گیرد

باز را هم به کبوتر گیرند