شمارهٔ ۱۹۰ - در مرثیهٔ صدر الدین: جهان پیمانه را ماند به عینه

نوشته خاقانی در دیوان اشعار خاقانی فصل قطعات

شمارهٔ ۱۸۹ - در مرثیهٔ وحید الدین عموی خود: چون من خطر زدم به فراق از پی وحید شمارهٔ ۱۹۱: نیست در ایام چیزی از وفا نایافت‌تر

جهان پیمانه را ماند به عینه

که چون پر شد تهی گردد به هر بار


کنون از مرگ صدر الدین تهی گشت

نپندارم که پر گردد دگر بار


نظر خود را بنویسید

نظرات