شمارهٔ ۲۴۲: آرزو بود نعمتم لیکن

نوشته خاقانی در دیوان اشعار خاقانی فصل قطعات

شمارهٔ ۲۴۱ - در مدح اقضی‌القضاة علی و آمدن به عیادت خاقانی: بخ بخ ار فاروق ثانی را کنم مدحت به جان شمارهٔ ۲۴۳ - در مرثیهٔ رشید الدین فرزند خود: پسر داشتم چون بلند آفتابی

آرزو بود نعمتم لیکن

از خسان ز من نپذرفتم


بیش می‌خواستم زمانه نداد

کم همی داد من نپذرفتم


نظر خود را بنویسید

نظرات