شمارهٔ ۲۷۷: بر اصفهان گذشتن من بود یک زمان

نوشته خاقانی در دیوان اشعار خاقانی فصل قطعات

شمارهٔ ۲۷۶ - در موعظه: هر که را من به مهر خواندم دوست شمارهٔ ۲۷۸ - در مدح عز الدین ابو عمران: دبیران را منم استاد و میران را منم قدوه

بر اصفهان گذشتن من بود یک زمان

در وی شدن همان و برون آمدن همان


از بهر صدر خواستمی اصفهان کنون

چون صدر غایب است چه کرمان چه اصفهان


چشم آسمان به واسطهٔ آفتاب دید

بی‌آفتاب چشم چه بیند در آسمان


نظر خود را بنویسید

نظرات