غزل شماره ۱۰۰: رنگ عاشق چو زعفران باشد

رنگ عاشق چو زعفران باشد

هرکه عاشق بود چنان باشد

روی فارغ‌دلان به رنگ بود

رنگ غافل چو ارغوان باشد

قاصد عشق او ز ره چو رسید

کمترین پایمرد جان باشد

عشق چون در حدیث وعده شود

عدت جان خان و مان باشد

یعلم‌الله که گرد موکب عشق

گر به جانست رایگان باشد