غزل شماره ۱۸۱: تا به مهر تو تولا کرده‌ام

تا به مهر تو تولا کرده‌ام

از همه خوبان تبرا کرده‌ام

هر غمی کاید به روی من ز تو

جای آن در سینه پیدا کرده‌ام

کی فرود آید غمت جای دگر

چون من اسبابی مهیا کرده‌ام

در بهای هر غمی خواهی دلی

وانگهی گویی محابا کرده‌ام

بس که در امید فردا در غمت

با دل مسکین مدارا کرده‌ام