شماره ۱۷۰: به خدایی که درسپهر بلند - اختر و مهر و مه مرکب کرد

به خدایی که درسپهر بلند

اختر و مهر و مه مرکب کرد

دایهٔ صنع و لطف قدرت او

رونق حسن تو مرتب کرد

که جهان بر من غریب اسیر

اشتیاق جمال تو شب کرد