شماره ۴۴۰: بر آفتاب حوادث بسوزم اولیتر - که به هر سایه بود بر سرم سپاس همای

بر آفتاب حوادث بسوزم اولیتر

که به هر سایه بود بر سرم سپاس همای

از این سپس من و کنجی و خانهٔ تاریک

که سرد شد دلم بر هوای باغ و سرای