رباعی شماره ۷: هم طبع ملول گشت از آن شعر چو آب

هم طبع ملول گشت از آن شعر چو آب

هم رغبت از آن شراب چون آتش ناب

ای دل تو عنان ز شاهدان نیز بتاب

کاریست ورای شاهد و شعر و شراب