رباعی شماره ۶۹: ای دل یارت که سر به سر کبر و منیست

ای دل یارت که سر به سر کبر و منیست

بازیچهٔ غمزه‌اش پیمان شکنیست

سودای لب چنین کسی نتوان پخت

با خویشتن آی این چه بی‌خویشتنیست