رباعی شماره ۹۷: با یار مرا زور و ستم درنگرفت

با یار مرا زور و ستم درنگرفت

زاری و فغان و لابه هم درنگرفت

از شعر ترم چو سنگ نم درنگرفت

تدبیر درم کنم که دم درنگرفت