رباعی شماره ۱۲۲: گر دوست مرا به کام دشمن دارد

نوشته انوری در دیوان انوری فصل رباعیات

گر دوست مرا به کام دشمن دارد

یا خسته دل و سوخته خرمن دارد


گو دار کزین جفا فراوان بیش است

آن منت غم که بر دل من دارد


نظر خود را بنویسید

نظرات