رباعی شماره ۱۲۷: با آنکه غم عشق تو از من جان برد

با آنکه غم عشق تو از من جان برد

وان جان به هزار درد بی‌درمان برد

تا دسترسی بود مرا در غم تو

انگشت به هیچ شادیی نتوان برد