رباعی شماره ۱۳۲: در عرصه ملکی که کمی نپذیرد

در عرصهٔ ملکی که کمی نپذیرد

با چند هنر کز چو منی نگزیرد

خورشید فراغتم فرو می‌میرد

بوطالب نعمه کو که دستم گیرد