رباعی شماره ۱۴۶: عدل تو چو سایه بر ممالک پوشد

عدل تو چو سایه بر ممالک پوشد

کان ماند و بس که از کفت بخروشد

چون می‌نوشی که نوش بادت گویی

خورشید به ماه مشتری می‌نوشد