رباعی شماره ۱۵۶: آن روز که جان نامه عشق تو بخواند

آن روز که جان نامهٔ عشق تو بخواند

دل دست زجان بشست و دامن بفشاند

وان صبر که خادمت بدان آسودی

آن نیز بقای عمر تو باد نماند