رباعی شماره ۱۶۱: یکباره مرا بلایت از پای نشاند

نوشته انوری در دیوان انوری فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۶۰: چندان که مرا دلبر من رنجاند رباعی شماره ۱۶۲: ای دیده دل آیت بلا می‌خواند

یکباره مرا بلایت از پای نشاند

بر یک یک مویم آب رنجوری ماند


چون سیم و زرم بر آتش تیز گداخت

وان سیم و زری که بود بر خاک فشاند


نظر خود را بنویسید

نظرات