رباعی شماره ۱۶۴: هم ابر به دست درفشانت ماند

هم ابر به دست درفشانت ماند

هم برق به تیغ جان ستانت ماند

هم رعد به کوس قهرمانت ماند

هم ژاله به باران کمانت ماند