رباعی شماره ۱۸۶: گردون چو نشست و خاست تو می‌بیند

نوشته انوری در دیوان انوری فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۸۵: قومی که در این سفر مرا همراهند رباعی شماره ۱۸۷: چشم تو در آیینه به چشم تو نمود

گردون چو نشست و خاست تو می‌بیند

با خلق همان شیوه چرا نگزیند


چون بنشینی باد سخا برخیزد

چون برخیزی گرد ستم بنشیند


نظر خود را بنویسید

نظرات