رباعی شماره ۲۲۲: گویی که میفکن دبه در پای شتر

نوشته انوری در دیوان انوری فصل رباعیات

رباعی شماره ۲۲۱: شد عمر و زمانه را جوادی نرسید رباعی شماره ۲۲۳: رای تو که آفتاب فضلست و هنر

گویی که میفکن دبه در پای شتر

تا من چو خران همی جهم بر آخر


گر نه زندت صلاح قواد پسر

من بر ... این سخن زنم ... ی پر


نظر خود را بنویسید

نظرات