رباعی شماره ۲۴۲: آن شد که من از عشق تو شبهای دراز

آن شد که من از عشق تو شبهای دراز

با مه گله کردمی و با پروین راز

جستم ز تو چون کبوتر از چنگل باز

رفتم نه چنان که دیگرم بینی باز