رباعی شماره ۲۵۵: روزی که کنم هجر ترا بر دل خوش

روزی که کنم هجر ترا بر دل خوش

گویم چه کنم تن زنم اندر آتش

چون راست که در پای کشم دامن صبر

عشق تو گریبان دلم گیرد و کش