رباعی شماره ۲۶۴: یک چند نهان از دل بی‌حاصل خویش

یک چند نهان از دل بی‌حاصل خویش

با صبر پناه کردم از مشکل خویش

کام دلم آن بود که سرگشته شوم

گردان گردان شدم به کام دل خویش