رباعی شماره ۳۰۰: چون روی ندارم که به رویت نگرم

چون روی ندارم که به رویت نگرم

باری به سر کوی تو بر می‌گذرم

در دیده کشم ز آرزوی رخ تو

گردی که زکوی تو به دامن سپرم