رباعی شماره ۳۱۴: خوار و خجلم خوار و خجل باد دلم

خوار و خجلم خوار و خجل باد دلم

آسیمه‌سر و پای به گل باد دلم

در دست غمم اسیری از دست دلست

چونان که منم، اسیر دل باد دلم