رباعی شماره ۳۳۲: ای عشق در آفاق بسی تاختیم

ای عشق در آفاق بسی تاختیم

تا از دل و دلدار برانداختیم

آخر حق صحبتی که با تست مرا

بشناس و همان گیر که نشناختیم