رباعی شماره ۳۳۹: باغیست چو نوبهار از رنگ خزان

باغیست چو نوبهار از رنگ خزان

عیشی که به عمرها توان گفت از آن

یاران همه انگشت زنان گرد رزان

من در غم تو نشسته انگشت‌گزان