رباعی شماره ۳۶۹: جان درد تو یادگار دارد بی‌تو

جان درد تو یادگار دارد بی‌تو

اندوه تو در کنار دارد بی‌تو

با این همه من ز جان به جان آمده‌ام

جان در تن من چه کار دارد بی‌تو