رباعی شماره ۳۹۵: گر شعر در مراد می‌بگشادی

گر شعر در مراد می‌بگشادی

یا کار کسی به شعر نوری دادی

آخر به سه چار خدمتم صدر جهان

از ملک چنان یک صله بفرستادی