رباعی شماره ۳۹۶: ای دل تو بسی که از غمش خون خوردی

ای دل تو بسی که از غمش خون خوردی

چندین مخروش و باش تا چون کردی

آری شب عشق دیر بازست و سیاه

لیکن تو سپید کار زود آوردی