رباعی شماره ۴۰۴: کویی که درو مست و بهش درگذری

کویی که درو مست و بهش درگذری

زنهار به خاک او به حرمت نگری

نیکو نبود که از سر بی‌خبری

تو زلف بتان و چشم شاهان سپری